2014
Καλή Χρονιά!
Χρόνια Πολλά!
Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013
Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013
Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013
Κ.Π. Καβάφης, Θερμοπύλες / Cavafy, Thermopylae
Κ.Π.Καβάφης, Θερμοπύλες (1903)
Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
----------------------------------------
ΙΙ. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
----------------------------------------
ΙII. ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
& ΟΠΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
(1) Γιάννης Πετρίτσης (2008)
"Θερμοπύλες" (1903)
Ποίηση: Κ.Π.Καβάφης
Μουσική: Γιάννης Πετρίτσης
Ερμηνεία: Αλέξανδρος Χατζής
[Δισκογραφία: Αγαπητέ Κύριε Καβάφη, 2008]
----------------------------------------
(2) Athanasios Simoglou (2010)
Konstantinos Rafailidis
Album: "Cavafy - Shades of love..."
----------------------------------------
Επιμέλεια ιστοσελίδας ΦΚ
Κ. Π. Καβάφη, Τα άλογα του Αχιλλέως / Cavafy, The Horses of Achilles
Κ. Π. Καβάφης
Τα άλογα του Αχιλλέως (1897)
Τα άλογα του Αχιλλέως (1897)
Κ. Π. Καβάφης, Τα άλογα του Αχιλλέως (1897)
Δημιουργία των μαθητών:
Άννα-Μαρία Ναρλιώτη
Άννα Κοπαΐδου
Ιωάννα Κουρκούτα
Κώστας Παπαθεοδοσίου
και των καθηγητών
του Διαπολιτισμικού Γυμνασίου Ευόσμου Θεσσαλονίκης
---------------------------------------------
Κ. Π. Καβάφης
Τα άλογα του Αχιλλέως (1897)
Τον Πάτροκλο σαν είδαν σκοτωμένο,
που ήταν τόσο ανδρείος, και δυνατός, και νέος,
άρχισαν τ' άλογα να κλαίνε του Aχιλλέως·
η φύσις των η αθάνατη αγανακτούσε
για του θανάτου αυτό το έργον που θωρούσε.
Τίναζαν τα κεφάλια των και τες μακρυές χαίτες κουνούσαν,
την γη χτυπούσαν με τα πόδια, και θρηνούσαν
τον Πάτροκλο που ενοιώθανε άψυχο — αφανισμένο —
μια σάρκα τώρα ποταπή — το πνεύμα του χαμένο —
ανυπεράσπιστο — χωρίς πνοή —
εις το μεγάλο Τίποτε επιστραμένο απ' την ζωή.
Τα δάκρυα είδε ο Ζευς των αθανάτων
αλόγων και λυπήθη. «Στου Πηλέως τον γάμο»
είπε «δεν έπρεπ' έτσι άσκεπτα να κάμω·
καλλίτερα να μην σας δίναμε, άλογά μου
δυστυχισμένα! Τι γυρεύατ' εκεί χάμου
στην άθλια ανθρωπότητα πούναι το παίγνιον της μοίρας.
Σεις που ουδέ ο θάνατος φυλάγει, ουδέ το γήρας
πρόσκαιρες συμφορές σας τυραννούν. Στα βάσανά των
σας έμπλεξαν οι άνθρωποι.»— Όμως τα δάκρυά των
για του θανάτου την παντοτινή
την συμφοράν εχύνανε τα δυο τα ζώα τα ευγενή.
Από τον επίσημο δικτυακό τόπο του αρχείου Καβάφη
http://www.kavafis.gr/
http://www.kavafis.gr/poems/content.a...
----------------------------------------
"Chevaux d' Achille"
Quand ils virent que Patrocle avait été tué,
lui, si brave,
si fort et si jeune,
les chevaux d' Achille se mirent à pleurer.
l' oeuvre de la mort indignait
ces bêtes immortelles.
Dressant leurs têtes,
secouant leurs crinières,
frappant le sol de leurs pieds
elles pleuraient Patrocle
qu' elles sentaient sans âme et anéanti
vil cadavre
âme envolée,
sans défense,
sans souffle
sorti de la vie
pour rentrer au Rien immense.
Zeus vit les larmes de ses chevaux divins
et s' apiroya:
«Aux noces de Pélée, fit-il,
je n' aurais pas dû
si imprudemment vous donner
à de misérables mortels,
jouets des harards!
Vous que ni la mort ni la vieillesse ne guettent,
les calamités des hommes vous accablent.
Ces créatures d' un jour
vous ont mêlés à leurs malheurs.»
Et les deux nobles bêtes continuaient
à pleurer l universelle misère de la mort.
Μετάφραση στα Γαλλικά: Marguerite Yourcenar & Constantin Dimaras
----------------------------------------
The Horses of Achilles
And when they saw that Patroclus was dead,
who'd been so strong and young and brave,
Achilles' horses started weeping,
their immortal natures anguished
by this work of death which they beheld.
They tossed their heads and shook their long manes,
stamped their feet upon the ground, and mourned
for Patroclus whom they saw lifeless -- levelled --
spirit lost -- a lump of cheapened flesh --
defenceless -- without breath --
returned from life into the Void.
Zeus saw the tears of the immortal
horses, and he grieved. "At Peleus's wedding"
he declared, "I should have been less thoughtless;
better if I hadn't given him my poor unlucky
horses. What could they expect down there
among the wretched human race Fate uses for her sport?
You, whom neither death nor old age wait to trap,
are tortured by such fleeting tragedies. Men tangle you
within their torments." -- But the tears of
these two noble beasts were spilt for
the eternal tragedy of death.
Μετάφραση στα αγγλικά: Peter J. King & Andrea Christofidou
Από τον δικτυακό τόπο:
Cavafy Bilingual Anthology
http://www.ellopos.net/elpenor/greek-...
----------------------------------------
ΙΙ. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
Δημιουργός: Poetryanddreanms
----------------------------------------
ΙΙΙ. ΟΠΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
Δημιουργός: Ηράκλειτος ο Εφέσιος
Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Ευόσμου Θεσσαλονίκης
που ήταν τόσο ανδρείος, και δυνατός, και νέος,
άρχισαν τ' άλογα να κλαίνε του Aχιλλέως·
η φύσις των η αθάνατη αγανακτούσε
για του θανάτου αυτό το έργον που θωρούσε.
Τίναζαν τα κεφάλια των και τες μακρυές χαίτες κουνούσαν,
την γη χτυπούσαν με τα πόδια, και θρηνούσαν
τον Πάτροκλο που ενοιώθανε άψυχο — αφανισμένο —
μια σάρκα τώρα ποταπή — το πνεύμα του χαμένο —
ανυπεράσπιστο — χωρίς πνοή —
εις το μεγάλο Τίποτε επιστραμένο απ' την ζωή.
Τα δάκρυα είδε ο Ζευς των αθανάτων
αλόγων και λυπήθη. «Στου Πηλέως τον γάμο»
είπε «δεν έπρεπ' έτσι άσκεπτα να κάμω·
καλλίτερα να μην σας δίναμε, άλογά μου
δυστυχισμένα! Τι γυρεύατ' εκεί χάμου
στην άθλια ανθρωπότητα πούναι το παίγνιον της μοίρας.
Σεις που ουδέ ο θάνατος φυλάγει, ουδέ το γήρας
πρόσκαιρες συμφορές σας τυραννούν. Στα βάσανά των
σας έμπλεξαν οι άνθρωποι.»— Όμως τα δάκρυά των
για του θανάτου την παντοτινή
την συμφοράν εχύνανε τα δυο τα ζώα τα ευγενή.
Από τον επίσημο δικτυακό τόπο του αρχείου Καβάφη
http://www.kavafis.gr/
http://www.kavafis.gr/poems/content.a...
----------------------------------------
"Chevaux d' Achille"
Quand ils virent que Patrocle avait été tué,
lui, si brave,
si fort et si jeune,
les chevaux d' Achille se mirent à pleurer.
l' oeuvre de la mort indignait
ces bêtes immortelles.
Dressant leurs têtes,
secouant leurs crinières,
frappant le sol de leurs pieds
elles pleuraient Patrocle
qu' elles sentaient sans âme et anéanti
vil cadavre
âme envolée,
sans défense,
sans souffle
sorti de la vie
pour rentrer au Rien immense.
Zeus vit les larmes de ses chevaux divins
et s' apiroya:
«Aux noces de Pélée, fit-il,
je n' aurais pas dû
si imprudemment vous donner
à de misérables mortels,
jouets des harards!
Vous que ni la mort ni la vieillesse ne guettent,
les calamités des hommes vous accablent.
Ces créatures d' un jour
vous ont mêlés à leurs malheurs.»
Et les deux nobles bêtes continuaient
à pleurer l universelle misère de la mort.
Μετάφραση στα Γαλλικά: Marguerite Yourcenar & Constantin Dimaras
----------------------------------------
The Horses of Achilles
And when they saw that Patroclus was dead,
who'd been so strong and young and brave,
Achilles' horses started weeping,
their immortal natures anguished
by this work of death which they beheld.
They tossed their heads and shook their long manes,
stamped their feet upon the ground, and mourned
for Patroclus whom they saw lifeless -- levelled --
spirit lost -- a lump of cheapened flesh --
defenceless -- without breath --
returned from life into the Void.
Zeus saw the tears of the immortal
horses, and he grieved. "At Peleus's wedding"
he declared, "I should have been less thoughtless;
better if I hadn't given him my poor unlucky
horses. What could they expect down there
among the wretched human race Fate uses for her sport?
You, whom neither death nor old age wait to trap,
are tortured by such fleeting tragedies. Men tangle you
within their torments." -- But the tears of
these two noble beasts were spilt for
the eternal tragedy of death.
Μετάφραση στα αγγλικά: Peter J. King & Andrea Christofidou
Από τον δικτυακό τόπο:
Cavafy Bilingual Anthology
http://www.ellopos.net/elpenor/greek-...
----------------------------------------
ΙΙ. ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
----------------------------------------
ΙΙΙ. ΟΠΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Ευόσμου Θεσσαλονίκης
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013
Cavafy - Slovenian
"ITAKA"
Ko
se odpraviš na pot na Itako
Zaželi
si, da dolga to bo pot
polna
dogodivščin, nevarnosti in odkritij.
Laistrygonianisa,
Kiklopa
in
jeznega Poseidona ne boj se!
Na
take nikoli naletel ne boš
vse dokler bo tvoja misel vzvišena,
in
dokler se bodo tvoji izbrani občutki
dotikali tvojega duha in tvojega telesa.
Niti
Laistrygonianisa, niti Kiklopa
niti
divjega Poseidona, ti srečal ne boš
razen
če jih ne nosiš v sebi
in
če jih tvoja duša ne postavi pred te.
Zaželi
si, da dolga to bo pot
polna poletnih svitov
v katerih boš-z veliko veselja-
prihajal v prvičkrat videna pristanišča.
Pred feničanskimi trgovskimi postajami postoj
in
oskrbi se s finimi stvarmi:
s
Sedefom, koralami, jantarjem, slonovino;
vzemi
različne čutne parfume,
kolikor
je le možno.
Pojdi v številna egipčanska mesta,
da
boš učil in se poučil od modrijanov.
Vedno
v spominu Itako obdrži.
Prihod v njo je tvoja usoda.
Nikakor
se ti naj ne mudi na tej poti.
Bolje,
če traja več let
in
na otok prispeš kot starec,
bogat
s tistim, kar si se na poti naučil
in
ne pričakuj, da Itaka bogastvo ti da.
Dala
ti je čudovito potovanje.
Brez
nje ne bi nikoli krenil na pot.
Ona
ti ničesar več ne more dati.
In
če jo siromašno najdeš, vedi da te ogoljufala ni.
Moder
in z mnogimi izkušnjami boš razumel,
kaj
ti Itaka pomeni.
.
Prevedla
iz srbskega jezika v slovenski jezik:
Milan in Igor
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013
NAZIM HIKMET
I Think Of You...
I think of you
and I feel the scent of my mother
my mother, the most beautiful of all.
You are on the carousel of the festival inside me
you hover around, your skirt and your hair flying
Mere seconds between finding your beautiful face and losing it.
What is the reason,
why do I remember you like a wound on my heart
what is the reason that I hear your voice when you are so far
and I can't help getting up with excitement?
I kneel down and look at your hands
I want to touch your hands
but I can't
you are behind a glass.
Sweetheart, I am a bewildered spectator of the drama
that I am playing in my twilight.
I Love You
I love you
like dipping bread into salt and eating
Like waking up at night with high fever
and drinking water, with the tap in my mouth
Like unwrapping the heavy box from the postman
with no clue what it is
fluttering, happy, doubtful
I love you
like flying over the sea in a plane for the first time
Like something moves inside me
when it gets dark softly in Istanbul
I love you Like thanking God that we live.
Nazim Hikmet
ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΖΕΛΙΟΥ Γ2
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013
nazim hikmet
http://www.poemhunter.com/poem/hiroshima-child/
Nazim Hikmet
Hiroshima Child
I come and stand at every door
But none can hear my silent tread
I knock and yet remain unseen
For I am dead for I am dead
I'm only seven though I died
In Hiroshima long ago
I'm seven now as I was then
When children die they do not grow
My hair was scorched by swirling flame
My eyes grew dim my eyes grew blind
Death came and turned my bones to dust
And that was scattered by the wind
I need no fruit I need no rice
I need no sweets nor even bread
I ask for nothing for myself
For I am dead for I am dead
All that I need is that for peace
You fight today you fight today
So that the children of this world
Can live and grow and laugh and play
But none can hear my silent tread
I knock and yet remain unseen
For I am dead for I am dead
I'm only seven though I died
In Hiroshima long ago
I'm seven now as I was then
When children die they do not grow
My hair was scorched by swirling flame
My eyes grew dim my eyes grew blind
Death came and turned my bones to dust
And that was scattered by the wind
I need no fruit I need no rice
I need no sweets nor even bread
I ask for nothing for myself
For I am dead for I am dead
All that I need is that for peace
You fight today you fight today
So that the children of this world
Can live and grow and laugh and play
Nazim Hikmet
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)