ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΕΝΑΡΙΟΥ 3
"Στάσεις ζωής σε τραγούδια και ποιήματα"
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Ομάδα 1
“Ο
Προσκυνητής”
από τον δίσκο Οι
περιπέτειες ενός προσκυνητή (2003)
μουσική,
στίχοι και ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Τα
βουνά περνάω
και
τις θάλασσες περνώ
Κάποιον
αγαπάω
Δυο
ευχές κρατάω
και
δυο τάματα κρατώ
Περπατώ
και πάω
Κάποιος
είπε πως η αγάπη
σ΄
ένα αστέρι κατοικεί
αύριο
βράδυ θα `μαι εκεί
Κάποιος
είπε πως ο έρωτας
για
μια στιγμή κρατά
αύριο
βράδυ θα `ναι αργά
Στα
πουλιά μιλάω
και
στα δέντρα τραγουδώ
Κάποιον
αγαπάω
Κι
όταν τραγουδάω
προσευχές
παραμιλώ
περπατώ
και πάω
Κάποιος
είπε πως ο δρόμος
είναι
η φλέβα της φωτιάς
ψυχή
μου πάντα να κυλάς
Κάποιος
είπε πως ταξίδι
είναι
μόνο η προσευχή
καρδιά
μου να `σαι ζωντανή
Κάποιος
είπε πως η αγάπη
σ΄
ένα αστέρι κατοικεί
αύριο
βράδυ θα `μαι εκεί
Κάποιος
είπε πως ο έρωτας
για
μια στιγμή κρατά
αύριο
βράδυ θα `ναι αργά
-------------------------------------------------
“Η αγάπη όλα τα
υπομένει”
από τον δίσκο Ρεσιτάλ
(1976)
μουσική:
Κώστας Χατζής
στίχοι:
Σώτια Τσώτου
ερμηνεία:
Μαρινέλλα & Κώστας Χατζής
Δεν είν’ τα μάτια
σου μεγάλα,
τόσο βαθιά και
γαλανά,
είν’ η αγάπη που τα
κάνει
όλα αληθινά.
Δεν είν’ τα λόγια
σου σπουδαία,
λόγια απλά, καθημερινά,
μα είν’ η αγάπη που
τα κάνει
όλα αληθινά.
Η αγάπη όλα τα
υπομένει,
η αγάπη όλα τα
ελπίζει.
Δίνει ζωή στην
οικουμένη
κι η γη γυρίζει κι
η γη γυρίζει.
Είσαι κι εσύ μι’
αυγής λουλούδι,
κάτι που εφήμερα
περνά,
μα είν’ η αγάπη που
τα κάνει
όλα αληθινά.
Είναι τα λάθη σου
μεγάλα
και κάθε λάθος σου
πονά,
μα είν’ η αγάπη που
τα κάνει
όλα αληθινά.
Δεν ξέρει η αγάπη
μοιρολόι,
αρχή και τέλος δε
γνωρίζει.
Χτυπάει τ’ αόρατο
ρολόι
κι η γη γυρίζει κι
η γη γυρίζει.
Η αγάπη όλα τα
υπομένει,
η αγάπη όλα τα
ελπίζει.
Δίνει ζωή στην
οικουμένη
κι η γη γυρίζει κι
η γη γυρίζει.
-------------------------------------------------
Ομάδα 2
“Πεθαίνω
για σένα”
από τον δίσκο Η
ενοχή των αμνών
(2010)
μουσική:
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
στίχοι:
Ελένη Ράντου & Γιάννης Μαύρος
Στον
κόμβο Κηφισίας επάνω σου τρακάρω,
σε
ώρα απελπισίας, Χριστό είδα τον χάρο.
Χτύπησε
καραμπόλα και η δόλια η καρδιά μου,
τα
παίζω όλα για όλα, άναψε την φωτιά μου.
Πεθαίνω
για σένα και ας είσαι απάτη
δε
πα να είσαι ψέμα εγώ σε λέω αγάπη
Τι
να μας πει η φυσική οι νόμοι δε μετράνε,
σε
φάση μεταφυσική τα πάθη κυβερνάνε
Αν
είσαι άνθος του κακού δεν ψάχνω αποδείξεις,
στην
αυταπάτη ενός τρελού θα ζω μέχρι να
λήξεις.
Πεθαίνω
για σένα και ας είσαι απάτη
δε
πα να είσαι ψέμα εγώ σε λέω αγάπη
-------------------------------------------------
“Μη φοβάσαι”
(βίντεο)
από το δίσκο Κοντά
στη δόξα μια στιγμή
(1987)
μουσική
& ερμηνεία:
Νίκος Ξυδάκης
στίχοι:
Μανώλης
Ρασούλης
Μες
στο νόημα πάντα θα `ναι
όποιος
πάθει κι όμως μάθει
οι
φοβέρες δε φτουράνε
και
ο χάρος κάνει λάθη
Άιντε
μη φοβάσαι που φοβάσαι
φίλος
με τον πόνο να΄ σαι
πάντα
έχει η ζωή
κάτι
πιο βαθύ να πει
και
ο φόβος και ο πόνος
είναι
δυο σοφοί
Όλα
είναι μια ιδέα
και
τη ζεις στο φλας του κόσμου
πότε
χάλια πότε ωραία
σώμα
μου ψυχή και φως μου
Άιντε
μη φοβάσαι που φοβάσαι
φίλος
με τον πόνο να `σαι
πάντα
έχει η ζωή
κάτι
πιο βαθύ να πει
και
ο φόβος και ο πόνος
είναι
δυο σοφοί
Δυο
παιχνίδια σε ζορίζουν
είναι
ο θάνατος κι η αγάπη
παίξ΄
τα και τα δυο κι ας χάσεις
θα
βγει η ήττα σου απάτη
Άιντε
μη φοβάσαι που φοβάσαι
φίλος
με τον πόνο να΄ σαι
πάντα
έχει η ζωή
κάτι
πιο βαθύ να πει
και
ο φόβος και ο πόνος
είναι
δυο σοφοί
-------------------------------------------------
Ομάδα 3
“Αγαπάω
κι αδιαφορώ”
από τον δίσκο Χαιρετίσματα
(1994)
μουσική
και στίχοι: Νικόλαος Άσιμος
ερμηνεία:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
και
κρατάω τον κατάλληλο χορό
το
λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως
εσένα
Μην
παρανοείς τα λόγια που `χω πει
είναι
η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε
με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν΄
πανάκριβο σ΄ το λέω ν΄ αγαπάς
Κοίτα
με στα μάτια με υπομονή
διώξε
του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε
με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν΄
πανάκριβο σ΄ το λέω ν΄ αγαπάς
Αγαπάω
κι αδιαφορώ
και
μαζί σου το `χω μάθει και αυτό
παραδόξως
ν΄ αγαπάω και μένα
όπως
εσένα
Την
εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε
μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν
και σένανε τα ξωτικά
κάνεις
πάλι κύκλους σ΄ άλλη αγκαλιά
Και
μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις
χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε
με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν΄
πανάκριβο στο λέω ν΄ αγαπάς
Αγαπάω
κι αδιαφορώ
κι
έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα
πια με αγαπάω και μένα
όπως
εσένα
-------------------------------------------------
“Μην χτυπάς σ'
ένα σπίτι κλειστό”
από τον δίσκο Η
πόλη μας (1970)
μουσική:
Μάνος Ελευθερίου
στίχοι: Λουκιανός
Κηλαηδόνης
ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς
να
σ’ ανοίξουνε, μη χτυπάς
σ’
ένα σπίτι κλειστό
που
κανείς δε σ’ ακούει.
Τώρα
μιαν αγάπη ζητάς
και
γι’ αυτή ξενυχτάς
κι
επιμένεις ακόμη.
Δρόμοι
δεν υπάρχουν φορές
που
γυρίζουν ξανά
για
τις ίδιες χαρές.
Ποτέ
μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή,
μια
πόρτα για σένα χαμένη.
Ο
δρόμος αυτός κι αν είναι στενός,
δεν
είναι για σένα στερνός.
Μη
χτυπάς
να
σ’ ανοίξουνε, μη χτυπάς
σ’
ένα σπίτι κλειστό
που
κανείς δε σ’ ακούει.
Δρόμοι
δεν υπάρχουν φορές
που
γυρίζουν ξανά
για
τις ίδιες χαρές.
Ποτέ
μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή,
μια
πόρτα για σένα χαμένη.
Ο
δρόμος αυτός κι αν είναι στενός,
δεν
είναι για σένα στερνός.
-------------------------------------------------
Ομάδα 4
“Ένας
μικρός Τιτανικός”
από τον δίσκο Ρίξε
κόκκινο τη νύχτα (1993)
μουσική:
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
στίχοι:
Μιχάλης Γκανάς
ερμηνεία:
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Δεν
είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
εγώ
το λέω φονικό
μην
πάει ο νους σου στο κακό
με
το μπαμπάκι θα σφαχτούμε
Με
λίγα λόγια, ένα νεύμα
με
ένα βλέμμα ή χωρίς,
είναι
αργά κι ίσως νωρίς
να
τρέξει μεταξύ μας αίμα
Δεν
είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που
ζούμε,
είναι
σου λέω πανικός,
ένας
μικρός Τιτανικός
και
θα `ναι θαύμα αν σωθούμε
Δεν
είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
εγώ
το λέω ποινικό
κακούργημα
κανονικό
και
ισόβια θα δικαστούμε
Για
πράξεις και για παραλείψεις,
ιδιαζόντως
ειδεχθείς
αλλά
εσύ μην φοβηθείς
και
αρχίσεις τις αποκαλύψεις
Δεν
είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που
ζούμε
είναι
σου λέω πανικός,
ένας
μικρός Τιτανικός
και
θα `ναι θαύμα αν σωθούμε
Ούτε
και 'γω θα ομολογήσω
ότι
σ΄ αγάπησα πολύ
και
πως με καίει το φιλί
που
δεν μπορώ να ξαναζήσω
Έλα
λοιπόν να μοιραστούμε
της
φυλακής μας το κελί
και
αν αγαπιόμαστε πολύ
μπορεί
και να αθωωθούμε
Δεν
είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που
ζούμε
είναι
σου λέω πανικός,
ένας
μικρός Τιτανικός
και
θα `ναι θαύμα αν σωθούμε
-------------------------------------------------
“Η μπαλάντα του
Ούρι” (Αχ! Ουρανέ)
από τον δίσκο Ατέλειωτος
δρόμος (1983)
μουσική:
Μάνος Χατζιδάκις
στίχοι:
Νίκος Γκάτσος
ερμηνεία:
Βασίλης Λέκας
Ουρανέ,
όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ,
φίλε μακρινέ
πώς
να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς
να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς
ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ
ουρανέ πόνε μακρινέ
Κάθε
δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το
γαλανό
κι
ακούω μια φωνή,
καμπάνα
γιορτινή
να
με παρακινεί
Κάθε
Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί
που
χτίζουνε φωλιά
αλλόκοτα
πουλιά
στου
ήλιου τα σκαλιά
Ουρανέ,
όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ,
φίλε μακρινέ
πώς
να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς
να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς
ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ
ουρανέ πόνε μακρινέ
Κάθε
δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το
γαλανό
και
μια φωνή τρελή
σαν
χάδι κι απειλή
κοντά
της με καλεί
Κάθε
Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί
μου
τάζει ωκεανούς
κομήτες
φωτεινούς
και
ό,τι βάζει ο νους
Ουρανέ,
όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ,
φίλε μακρινέ
πώς
να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς
να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς
ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ
ουρανέ πόνε μακρινέ
-------------------------------------------------
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
1.
Νίκος Καρούζος, “Τα πουλιά δέλεαρ του
Θεού”
Το πηγαίο αίσθημα
της αγάπης αποτελεί ιδεώδη και απώτερο
στόχο της ανθρώπινης ζωής στο ποίημα
του Ν. Καρούζου “Τα πουλιά δέλεαρ του
Θεού, 2”, που εκδόθηκε το 1961.
Θα περάσουν από πάνω
μας όλοι οι τροχοί*
στο τέλος
τα ίδια τα όνειρά
μας θα μας σώσουν.
Αγάπη μείνε στην
καρδιά -
αυτός ας είναι ο
κανών* του τραγουδιού σου.
Με την αγάπη
θα σηκώσουμε την
απελπισία μας
απ' τ' αμπάρι* του
κορμιού.
Δεν είναι φορτίο
για τη χώρα των αγγέλων
η απελπισία.
Και προπαντός
ας μην αφήσουμε την
αγάπη
να συνωστίζεται* με
τόσα συναισθήματα...
*τροχοί: ρόδες, εδώ
όργανα βασανισμού *κανών: τα βιβλία των
Γραφών, εδώ μεταφορικά *αμπάρι: χώρος
αποθήκευσης πλοίου *να συνωστίζεται:
να στριμώχνεται
-------------------------------------------------
2.
Χαλίλ Γκιμπράν, “Όταν η αγάπη σε καλέι”
Tότε η Αλμήτρα είπε:
Μίλησε μας για την
Αγάπη.
Κι εκείνος, ύψωσε
το κεφάλι του κι αντίκρισε το λαό κι
απλώθηκε βαθιά ησυχία.
Και με φωνή μεγάλη
είπε:
Όταν η αγάπη σε
καλεί, ακολούθησε την,
μ' όλο που τα μονοπάτια
της είναι τραχιά κι απότομα.
Κι όταν τα φτερά της
σ' αγκαλιάσουν
παραδώσου, μ' όλο
που το σπαθί που είναι κρυμμένο
ανάμεσα στις φτερούγες
της μπορεί να σε πληγώσει.
Κι όταν σου μιλήσει,
πίστεψε την, μ' όλο που η φωνή της
μπορεί να διασκορπίσει
τα όνειρα σου
σαν τον βοριά που
ερημώνει τον κήπο.
Γιατί, όπως η Αγάπη
σε στεφανώνει, έτσι θα σε σταυρώσει.
Κι όπως είναι για
το μεγάλωμα σου, είναι και για το κλάδεμά
σου.
Κι όπως ανεβαίνει
ως την κορυφή σου και χαϊδεύει
τα πιο τρυφερά κλαδιά
σου που τρεμοσαλεύουν στον ήλιο,
έτσι ανεβαίνει κι
ως τις ρίζες σου και ταράζει
την προσκόλλησή
τους στο χώμα.
Σα δεμάτια σταριού
σε μαζεύει κοντά της.
Σε αλωνίζει για να
σε ξεσταχυάσει. Σε κοσκινίζει
για να σε λευτερώσει
από τα φλούδια σου.
Σε αλέθει για να σε
λευκάνει.
Σε ζυμώνει ώσπου να
γίνεις απαλός.
Και μετά σε παραδίνει
στην ιερή φωτιά της
για να γίνεις ιερό
ψωμί για του Θεού
το άγιο δείπνο.
Όλα αυτά θα σου κάνει
η Αγάπη
για να μπορέσεις να
γνωρίσεις τα μυστικά της καρδιάς σου
και με τη γνώση αυτή
να γίνεις
κομμάτι της καρδιάς
της ζωής.
Αλλά αν από το φόβο
σου, γυρέψεις μόνο
την ησυχία της Αγάπης
και την ευχαρίστηση
της Αγάπης,
τότε, θα ήταν καλύτερα
για σένα
να σκεπάσεις τη
γύμνια σου και να βγεις
έξω απο το αλώνι της
Αγάπης.
Και να σταθείς στον
χωρίς εποχές κόσμο
όπου θα γελάς, αλλά
όχι με ολάκερο το γέλιο σου,
και θα κλαις, αλλά
όχι με όλα τα δακρυά σου.
Η Αγάπη δε δίνει
τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της
και δεν παίρνει
τίποτα παρά από τον εαυτό της.
Η Αγάπη δεν κατέχει
κι ούτε μπορεί να κατέχεται
γιατί η Αγάπη αρκείται
στην Αγάπη.
- “Όταν η αγάπη σε καλεί” (βίντεο – οπτικοποιημένη εκδοχή 1 – δημιουργός: KRoditis) (τα 3 πρώτα λεπτά)
-------------------------------------------------
3.
Κ. Π. Καβάφης, “Όσο μπορείς”
Κι αν δεν μπορείς
να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε
τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την
εξευτελίζεις
μες στην πολλή
συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές
κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις
πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά
κ' εκθέτοντάς την,
στων σχέσεων και
των συναναστροφών
την καθημερινήν
ανοησία,
ως που να γίνει σα
μιά ξένη φορτική.
-------------------------------------------------
4.
Μίλτος Σαχτούρης, Το ψωμί
Ένα τεράστιο καρβέλι,
μια πελώρια φραντζόλα ζεστό
ψωμί, είχε πέσει στο
δρόμο από τον ουρανό
ένα παιδί με πράσινο
κοντό βρακάκι και με μαχαίρι
έκοβε και μοίραζε
στον κόσμο γύρω,
όμως και μια μικρή,
ένας μικρός άσπρος άγγελος, κι αυτή
μ’ ένα μαχαίρι έκοβε
και μοίραζε κομμάτια γνήσιο ουρανό
κι όλοι τώρα τρέχαν
σ’ αυτή, λίγοι πήγαιναν στο ψωμί,
όλοι τρέχανε στον
μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό!
Ας μην το κρύβουμε.
Διψάμε για ουρανό.
-------------------------------------------------
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1
(2ο & 3ο διδακτικό δίωρο)
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 2
(4ο διδακτικό δίωρο)
-------------------------------------------------
-------------------------------------------------
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1
(2ο & 3ο διδακτικό δίωρο)
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 2
(4ο διδακτικό δίωρο)
-------------------------------------------------
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
